Bizler komşusu açken tok yatmayı ayıp sayan bir toplumun devamıydık. Savaş meydanlarında son nefesini verirken bile kardeşinin canını kendi canından daha önde tutan şehitlerin nesliydik. Alış veriş yapmaya gelen müşteriyi siftah yapmayan komşusuna yönlendiren bir milletin torunlarıydık. Sahi ne oldu bize? Ne oldu ki önümüze çıkan her krizi ya da her fırsatı avantaja çevirmenin yollarını arar olduk.

Bu ve benzeri soruların âmâsız ve fakatsız değişmeyen tek bir cevabı vardır o da; Türk toplumunun son iki yüz yıldır yaşamak zorunda kaldığı yüksek enflasyon maruziyetidir. Bu durum ekonomik kriz fırsatçılığı gibi gayri ahlaki bir meseleyi bile üstün bir yetenekmiş gibi görmemizi sağlayarak kazanma ahlakımızı bozdu. Maalesef kazancın kaynağını sorgulayan bir anlayıştan; daha çok para kazanmak için her krizi kendi çıkarı için kullanan fırsatçı bir topluma dönüştük.

Son yıllarda tüm dünyada olduğu gibi; ülkemizde birçok krizlerden ve ekonomik sınamalardan geçti. Elbette ki her krizin farklı zorlukları oldu. Âmâ en zor olanı deprem, yangın, pandemi, sel baskını ve ekonomik krizlerden avantaj sağlamak isteyenlerle oldu.

Bu fırsatçılar deprem oldu inşaat malzemelerini yok satarak fiyatlarını katladılar. Virüs salgını oldu sağlık ve hijyen malzemelerini katlayarak sattılar. Ekonomik kriz oldu ürünlerinin fiyatlarını döviz kurlarına göre artırdılar. Ancak kurlar geri gelince kıllarını bile kıpırdatmadılar. Gramaj oyunlarını kullanarak miktardan çalıp gizli zamlar yaptılar. Stokçuluk yapıp mallarını piyasalara sürmediler. Kış mevsimini bahane edip ürün yok diyerek özellikle de gıda ürünlerini yok sattılar.

Ne yazık ki; en son numaralarını da on bir ayın sultanı mübarek ramazan ayında çekmeye başladılar. Nasıl olsa insanlar alıyor diye yapmadıkları fiyat dalaveresi kalmadı. Elbette ki tüm bunları yazarken işlerini dürüst yapan insanlara karşı hiçbir sözümüz yoktur. Âmâ gelinen noktada enflasyon yükseldikçe ticari ahlak iflas etmiştir.

Özetleyecek olursak Ramazan ayı; zekât, fitre, sadaka ve infak kültürüyle sevap hanelerinin doldurulacağı bir fırsat ayıdır. Garip gurabanın sofrasına el uzatıp kasaların tıka basa doldurulacağı bir fırsatçılık ayı değildir. Bu ayda çok para kazanmaya değil, Rahmete ve berekete talip olup “Ramazanın” ruhunu incitmeyelim.