Baykal sonrası Kılıçdaroğlu’nun göreve gelişini dün gibi hatırlıyorum. Önder Sav’ın gölgesinde Genel Başkan koltuğuna oturan Kılıçdaroğlu, bunun böyle sürmeyeceğini bildiği için eski topları saf dışı bırakarak bütün ipleri eline almıştı. Tabii girdiği her seçimde hezimet yaşayınca biraz tabanın isyanı biraz da İmamoğlu’nun gayretleriyle koltuğundan oldu. Gayret derken delegelerin nasıl saf değiştirdiğini hepimiz biliyoruz. Her neyse konumuz o değil. Özgür Özel girdiği ilk seçimde zafer kazansa da koltuğunu sağlamlaştıramadı. Önder Sav olsa kolaydı ama parayı elinde tutan belediye başkanları olunca bu hiçte kolay değil. Aslına bakarsanız Özgür Özel ilk açıklamalarında Cumhurbaşkanı adayını açıklamanın erken olduğunu, zamanı gelince açıklanacağını söyledi. Ancak İmamoğlu’nun adaylık konusunda ki iştahı Özel’i “erken açıklayacağız” çizgisine getirdi. Hatta ön seçim hazırlıklarına başlandı. Diğer cephede ise Mansur Yavaş var. Yavaş’ın geçmişi CHP olmasa da CHP seçmeni Mansur’a daha yakın görünüyor.  6’lı masada yaşanan kaos ortadayken daha şimdiden adaylık yarışına girilmesi akil adam(!) Kılıçdaroğlu’nu bile rahatsız etti. Onlarca yenilgi tecrübesine dayanarak dedi ki “yapmayın, etmeyin, açıklamayın” 

İmamoğlu her ne kadar adaylığını ilan etmese de kendini aday gibi pazarlıyor. Özgür Özel ve Mansur yavaş bundan rahatsız olsalar da şimdilik seslerini çıkarmıyorlar. Ancak ön seçimde Mansur Yavaş’ın ismi çıkarsa asıl kavga işte o zaman başlayacak. Bu süreçte AK Parti tüm gayretiyle ekonomi rayını oturtmaya çalışıyor. Seçime kadar bunu başarabilirse AK Parti kazançlı çıkacaktır. Öyle ya koltuk derdi başka, memleket derdi başka. Millet bunu kaçırmaz. Eyvallah…