Değişim genelde koltukta oturan için istenir. “Yıpranmışlık”  yaşandığı, yenilenmenin şart olduğu ifade edilir. Lakin bizim ülkemizde değişimi muhalefetten talep ediyoruz. Çağın siyasetini takip etmediklerini, milletin bakış açısını okuyamadıklarını görüyoruz. Teknoloji çağında olduğumuzu unutuyor, “bunlar yapılmadı” dendiği anda videolar uçuşuyor. “Biz yaptık” denince yapılmadığı yine anında ortaya çıkıyor. Sosyal medyada algılar yürütülse de eskisi gibi tutmuyor. Örneğin başkentte “belediye iyi çalışıyor” algısı veriliyor ama yeni yollar yapılarak ulaşımın çözülemeyeceğini savunan Mansur Bey’in hiçbir şey yapmadan hizmet ettiğini düşünenler var.  İstanbul ve Ankara’da açılan sosyal (kent) lokantaları aslına bakarsanız 90’ların hizmet anlayışında vardı. Kötü demiyorum ancak sadece yemek veren bir belediyenin dışında ne yaptınız? Milyar dolarlık bütçeleri yöneten belediye başkanlarına muhalif gazeteciler bile bunu sormaya başladı. “Efendim biz yapacağız ama yaptırmıyorlar” palavrasını da artık kimse yutmuyor. Ekrem bey malum bu aralar CHP’yi dizayn etmekle meşgul. Asli görevlerin dışında her alanda Ekrem bey’i görür olduk. Her konuda fikri var, her konuda görüşü var. Tüm bu görüş ve fikirlerinde nedense İstanbul yok. Çok söyledik. Türkiye’nin iktidar değil muhalefet sorunu var diye. Bu sorun sadece bir parti meselesi olarak dillendirilemez. Özgür Özel’in yok sayıldığı bir CHP iktidar olur mu? Açıkçası zor bir ihtimal. “Efendim yerele seçimlerde 1. Parti olarak çıktı” diyebilirsiniz. Lakin genel seçimlerde bu millet ülkeyi daha parti içinde  bile çekişmeleri çözememiş bir partiye teslim etmez. Yerel seçimde ortaya çıkan “görelim, bakalım” seçim sonucu da ortada. Eyvallah…