Sokak köpekleri son yılların en çok tartışılan konularından biri. Bir kesim “sokaklar hayvanlarındır” derken diğer kesim “sokakta köpek olmaz” diyor. Ben ikinci kesimin safındayım. Köpekler tarafından saldırıya uğrayıp yaralanan, ölen, sakat kalan insanları gördükçe “hiçbir şey insan hayatından daha kıymetli değil” diyorum. Avrupa’ya gidenler bilir. Sokakta asla bir sokak köpeği göremezsiniz. Acaba barınaklarda mı besliyorlar? Yada onlar için özel bir şehir mi kurdular? Tabi ki de değil. Modern, hayvan hakları olunca örnek aldığımız! o Avrupa’da başı boş köpekleri itlaf ediyorlar. Türkiye’de Belediye barınakları bu iş için hem yetersiz hem de ciddi manada kaynak gerekiyor. Bu hayvanların bakımı, beslenmesi, kontrolleri ciddi maliyet. Başka bir çözüm bulunabilir. Mesela Avrupa örnek alınabilir. Çağdaş abla abilerimiz kızmasın. Bakın Avrupa diyorum yanlış olmasın. Ortadoğu’dan bir örnek değil. Öyle olsa idam fermanımı yazacaklarından hiç şüphem yok. Ben sizin sokak köpeklerini düşündüğünüz kadar kendi evladımı düşünüyorum. Siz köpeklerin ne kadar sevimli varlıklar olduğunu düşündüğünüz kadar ben küçük çocuğumun ne kadar sevimli olduğunu düşünüyorum. Siz hayvan hakları diyerek sokaklarda ki onlarca köpeğin topluca dolaşmasının doğal olduğunu düşünürken bizde ancak toplu bir şekilde okula ve camiye gidebileceğimizi düşünüyorum. Şimdi diyorum ki gelin her yönünü örnek aldığınız Avrupa’ya bir soralım. Yahu siz bunu nasıl çözdünüz? Artık bu sorun ortadan kalkmalı. Köpekten kaçarken arabanın altına giren çocuklar, köpeğe çarpmamak için aracıyla takla atan ve onlarca ölen insanlar, hayvanları telef olan mağdurlar, korkudan camiye gidemeyen amcalar, okula giderken saldırıya uğrayan öğrenciler ve dahası. Kusura bakmayın ama İnsan hayatı her şeyin üstündedir. Eyvallah…