Kudüs’ü bir emanet gördüler. İslam sancağının ilelebet yaşaması için yıllardır zulme uğrayan bir millet onlar. 7-8 yaşında ki çocukların cesaretle haykırdığı, korku nedir bilinmeyen topraklarda akranları şehit olurken dimdik duranlardır onlar. Onlarca evlat kaybetmiş annelerin gözyaşlarında acının yanında öfke var oldu. Eşler gitti, yavrular gitti ama cesaretle taş atan kadınlar hiç eğilmedi. Adına yerleşimciler denilen hırsızların kol gezdiği diyar. Evleri göz göre göre gasp edilen, alçaklığın, soysuzluğun en koyu yaşandığı yerler. Bugün bu diyarlarda İnsanlığın öldüğü, insanlıktan çıkıldığı daha doğrusu insanlığın hiç olmadı zamanlar yaşanıyor. Ne insan hakkı, ne yaşama hakkı, ne hukuk ne insanlık… Bunları taşımayan bir kavimle savaşmak. Hem de adaletsiz bir savaş. Binlerce ton bombaya karşı elde sapanlarla.  İsrail her ne kadar başarmış gibi görünse de başaramadı. Bir avuç Filistinli onların tonlarca bombalara yenilmedi. Bu dünya imtihanına çok güzel hazırlanmış bir millete karşı bombalar yetmedi. Özellikle hastane saldırısından sonra Dünya’nın bir çok ülkesinde ve Türkiye’de yürüyüşler gerçekleşti. Tepkiler verilmeye de devam ediliyor. İnsanlık ayakta ama şimdi beklenti asıl oyunu bozacak, katliamı durduracak yaptırımlarda. Kınamalara, şikayetlere, sitemlere eyvallah. Ancak somut adım atılmadığı sürece bu kanın durması mümkün değil. Arap ülkeleri petrol satışını durdursa ne olur? Bir hurma ile günü geçiştiren peygamber torunları açlıktan korkuyor mu? Bütün İslam ülkeleri Birleşmiş Milletlerden çıkma kararı alsa ne olur? Bu güne kadar bize bu kuruluşun ne faydası oldu? Hepsi İsrail’in tüm elçilerini ülkelerinden kovsa ne kaybederiz? Ticareti askıya alsak ne kaybederiz? Tüm bunların sonunda cevap paraya çıkıyorsa vay halimize. 150’nin üzerinde İslam Ülkesi tek vücut hareket edemiyor. Çünkü ABD parasıyla beslenen medyaları,  ABD desteğiyle elde edinilmiş makamlar var. Biz ne zaman paradan, makamdan geçeriz işte o zaman Filistin özgürlüğe kavuşacaktır. Eyvallah…