Karşı mahallede kıyametler kopuyor. Koltuğu bırakması için 12 seçim kaybetmesini bekleyen Chp’liler artık yeter dedi. Ancak Kemal bey öyle kolay kolay gidecek gibi görünmüyor. Mahallenin tüm yazarları, gazetecileri, eski ağabeyleri, hatta yanı başında ki isimler bile “yenilik” diyor. İmamoğlu her zaman ki gibi kaçak güreşmeye devam ediyor. Net bir duruşu yok. Ola ki ters bir durumda anında U dönüşü yapabilecek pozisyonda. Meselenin özüne dönecek olursak bu yenilik nasıl olacak? Sadece söylemle mi? Sadece koltuğa oturanın değişmesiyle mi? CHP’nin millete yukarıdan bakan, halkı cahil gören, istediği olmadığında en bariz hakaretlere başvuran zihniyeti kalacak mı? LGBT’ye hoşgörü de sınırları zorlarken, inanç değerlere, kıyafetine, fikrine hoşgörüsü olacak mı? Demokrasiyi sadece kendi gibi düşünenlere değil toplumun her kesimi için savunabilecek mi? Selahattin Demirtaş’a özgürlük isterken yıllarca 28 Şubat mağduru olmuş insanlar içinde aynı kaygıyı, aynı hassasiyeti gösterebilecek mi? Ben Chp’li değilim. Ancak bir gazeteci ve sade bir vatandaş olarak bu yeniliğin nasıl olacağını sorgulamak – sormak benim görevim. Türkiye’nin en köklü, en eski partisinin yenilik söylemleri önemlidir. Bu değişim intikam ve hesaplaşma söylemleriyle beslenen partilileri de yenileyebilecek mi? Evet toplum da bir yenilik olmasını bekliyor. Sadece iktidar olmayı hedeflemiş partililer dışında toplumun diğer yarısı da yeniliğin olmasını istiyor. Milli meselelerde bir duruşun olmasını, memleketin her bir ferdinin inanç ve düşüncelere saygıyı, hakaret etmeden, aşağılamadan halkla kucaklaşan bir yenilik olmasını talep ediyor. Böyle bir yenilik olmayacaksa biz Kemal beyden memnunuz. En azından tanıdığımız bildiğimiz biri. Eyvallah…